Zaburzenia odżywiania dzieci w wieku przedszkolnym
Zaburzenia odżywiania są niezwykle trudne w leczeniu. Wymagają zaangażowania całej rodziny i specjalistycznej pomocy psychologa, dietetyka i lekarza. Im szybsza reakcja rodziców, tym większe szanse powodzenia. Mają negatywny wpływ na zdrowie psychiczne i powodują poważne pogorszenie jakości życia. W rzeczywistości bowiem przed postawieniem rozpoznania zaburzeń odżywiania konieczne jest wykluczenie innych możliwych, organicznych przyczyn utraty masy ciała czy innych nieprawidłowych zachowań związanych z jedzeniem – w diagnostyce różnicowej uwzględnić należy m.in.:
- zaburzenia hormonalne ( np. zaburzenia czynności tarczycy )
- choroby przewodu pokarmowego (np. celiakia)
Przyczyny :
- brak akceptacji,
- ciągła krytyka,
- konflikty w rodzinie,
- zachwiana samoocena.
Objawy:
- Anoreksja – niska masa ciała, nadmierne skoncentrowanie uwagi na swoim wyglądzie i wadze.
- Bulimia – przywiązywanie uwagi do nadmiernej masy ciała oraz własnego wyglądu oraz ciągle przejmowanie się przybieraniem na wadze.
- Zespół kompulsywnego objadania się – szybkie objadanie się aż do nieprzyjemnego uczucia pełności. Odczuwanie wstrętu, poczucia winy po nadmiernym przejedzeniu się. Spożywanie posiłków w samotności z powodu uczucia wstydu i krytyki innych ludzi.
- Zespół jedzenia nocnego – związany jest z zaburzeniami snu oraz rytmu okołodobowego spożywania posiłków. Ponad 25% spożywanej energii pochodzącej z pożywienia konsumowana jest nocą. Po przebudzeniu, występuje trudność z ponownym zaśnięciem bez spożycia posiłku.
- Ortoreksja – zbyt restrykcyjne wybieranie zdrowych produktów żywnościowych. Strach oraz obsesja przed niezdrowym jedzeniem. Zanik zdolności odczuwania głodu.
- Zaburzenia odżywiania nieokreślone w inny sposób – są to poważne kliniczne zaburzenie odżywiania się, którego objawy nie mieszczą się w diagnostycznych kryteriach dla anoreksji lub bulimii.
Leczenie:
- W leczeniu różnorakich zaburzeń odżywiania najistotniejszą rolę odgrywają oddziaływania terapeutyczne. Prawdopodobnie najwięcej wspomina się w tym przypadku o terapii poznawczo-behawioralnej, pomocne mogą być jednak również i innego rodzaju terapie, np. terapia systemowa czy terapia psychodynamiczna.
- U młodych pacjentów – dzieci– bardzo duże znaczenie w leczeniu zaburzeń odżywiania ma terapia rodzinna. Różne techniki bywają wykorzystywane w leczeniu omawianych problemów, przykładowo u chorych na anoreksję wykorzystywane są np. kontrakty terapeutyczne.